WIA-excedent het inkomen boven de WIA-loongrens (€ 55.927,08 in 2019) komt niet in aanmerking voor een WIA-uitkering. Dit zogenaamde excedent kan worden verzekerd en vult dan het inkomen boven de excedentdrempel aan. De hoogte van de drempel hangt af van hoe u, als werkgever, de arbeidsongeschiktheid van uw medewerkers voor het inkomen tot de WIA-loongrens wilt verzekeren.
Eigen risicodrager Ziektewet (ERD ZW) Wanneer u als werkgever besluit om eigenrisicodrager voor de Ziektewet te worden dan betaalt u bij ziekte van uw (ex-) werknemer zelf de Ziektewetuitkering. Ook als ze niet meer bij u werken. De Ziektewetuitkering die u betaald is 70% van het dagloon.
Eigen risicodrager WGA de WGA is een onderdeel van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA). De WGA gaat over de werknemers die tussen de 35% en 80% arbeidsongeschikt zijn en kans op herstel hebben. Bij eigen risico dragerschap wordt u verantwoordelijk voor de eerste 10 jaar WGA-uitkering en kosten voor re-integratie. Na 10 jaar (indien van toepassing) neemt de UWV de uitkering weer over.
IVA is de Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten. Dat wil zeggen voor werknemers die 80% of meer arbeidsongeschikt zijn en geen (of weinig) kans op herstel hebben. De werknemer ontvangt dan tot uiterlijk de AOW-leeftijd een uitkering van 75% van het WIA-dagloon.
WGA staat voor werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten. Dit is voor werknemers die tussen de 35% – 80% arbeidsongeschikt zijn. Of meer dan 80% arbeidsongeschikt met kans op herstel. De werknemer heeft dan recht op een loongerelateerde uitkering (minimaal drie maanden en afhankelijk van het arbeidsverleden eventueel langer). Na de loongerelateerde uitkering bestaat de mogelijkheid tot een vervolg- of loonaanvullingsuitkering.
Loongerelateerde uitkering (LGU) na twee jaar ziekte komt de werknemer (bij arbeidsongeschiktheid tussen de 35% – 80%) hiervoor in aanmerking. De eerste twee maanden is dit 75% van het WIA-dagloon en vanaf de derde maand 70%. De duur hangt af van het arbeidsverleden maar is minimaal drie maanden. Na afloop heeft de werknemer recht op een vervolguitkering (VVU) of loonaanvullingsuitkering (LAU)
Loonaanvullingsuitkering (LAU) na de loongerelateerde kan de werknemer eventueel recht hebben op deze uitkering. Bij de loonaanvullingsuitkering kijken we naar wat de werknemer verdient én naar wat deze volgens de arbeidsdeskundige van UWV kan verdienen. Er zijn 2 situaties mogelijk:
De werknemer verdient tussen de 50 en 100% van wat deze volgens de arbeidsdeskundige kan verdienen. De uitkering is dan 70% van het WIA-maandloon minus 70% van het bedrag dat de werknemer volgens de arbeidsdeskundige kan verdienen.
Of
De werknemer verdient 100% (of meer) van wat deze volgens de arbeidsdeskundige kan verdienen. De uitkering is 70% van het WIA-maandloon minus 70% van het bedrag dat de werknemer verdient.
Heeft de werknemer geen inkomen dan heeft de werknemer recht op een vervolguitkering (VVU).
Vervolguitkering (VVU) deze uitkering ontvangt een werknemer na een loongerelateerde of loonaanvullingsuitkering. Het inkomen gaat dan waarschijnlijk sterk omlaag. Er wordt namelijk niet meer uitgegaan van het oude loon, maar van het minimumloon. De hoogte van de vervolguitkering hangt af van het percentage van arbeidsongeschiktheid.
Bij 35 tot 45% is dit 28% van het minimumloon
Bij 45 tot 55% is dit 35% van het minimumloon
Bij 55 tot 65% is dit 42% van het minimumloon
Bij 65 tot 80% is dit 50,75% van het minimumloon
Het percentage van arbeidsongeschiktheid staat in het rapport van de arbeidsdeskundige. Deze krijgt de werknemer toegestuurd na het gesprek met de arbeidsdeskundige.
Arbeidsdeskundige is een persoon die vaststelt in hoeverre iemand arbeid kan verrichten. Op basis hiervan wordt besloten of iemand, al dan niet gedeeltelijk, in dienst blijft en/of recht heeft op een WIA-uitkering, of een schadevergoeding van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering. Daarnaast werken arbeidsdeskundigen bij grote werkgevers, arbodiensten of als zelfstandige, om werkgever en werknemer te ondersteunen in de mogelijkheden van terugkeer naar het eigen of toetreding naar (ander) werk.
Bedrijfsarts deze arts brengt de beperkingen en mogelijkheden van de werknemer in kaart via een zogeheten functionele mogelijkhedenlijst (FML). In de FML wordt bijvoorbeeld aangegeven hoeveel de werknemer kan tillen, hoe lang hij op een dag kan lopen of zitten, of hij zich kan concentreren en hoe lang. De arbeidsdeskundige past vervolgens aan de hand hiervan de arbeidsmogelijkheden toe op taken en verantwoordelijkheden; vervolgens naar werkzaamheden en handelingen die hierbij verricht moeten worden.
Conventionele dekking bij ziekteverzuimverzekeringen betekent dit eigenlijk traditioneel verzekeren. Dat wil zeggen dat de werkgever kiest voor een eigen risico in (werk) dagen. 80% van de werkgevers kiest voor 10 dagen eigen risico, maar 30, 60, 90 of meer is ook mogelijk. Dit is uiteraard afhankelijk van het risico en financiële draagkracht. De uitkering kan in het eerste en tweede jaar verschillend zijn. Hier kiezen de meeste werkgevers voor 100% uitkering in het eerste jaar en 70% in het tweede jaar.
Stop-loss dekking wordt gebruikt door MKB-bedrijven met meer dan 50 werknemers. Het eigen risico wordt dan niet uitgedrukt in dagen (zoals bij de conventionele dekking) maar in geld. De verzekering keert uit als in één jaar het bedrag aan loondoorbetalingskosten hoger is dan het eigen risicobedrag (ook wel eigen behoud genoemd). Het eigen behoud is het bedrag aan doorbetaald loon dat u bij ziekte van uw werknemers zelf betaalt. Na afloop van een jaar wordt gekeken naar dit bedrag in relatie tot het eigen behoud. Afhankelijk van de gekozen dekking keert de verzekeraar het bedrag (gedeeltelijk) boven het behoud uit. Zo voorkom je al werkgever nadelige financiële uitschieters.